گزارش اشپیگل در پایان صدر اعظمی آنگلامرکل
ملت آلمان از صدراعظم خود خداحافظی میکند؛ صدراعظمی که نه به مد و اجناس لوکس اهمیت داد و نه تسلیم وسوسه دوربین های خبرنگارها و چاپلوس ها شد.
خانم مرکل نه در محله گرانقیمت ملک خرید و نه اتومبیل های گران و لوکس؛ کاخ سلطنت نساخت، در تعطیلات خود نه در قایق های لوکس مسافرت کرد و نه یکی از این نوع خرید و همینطور هواپیمای خصوصی نداشت.
دعوت به مهمانی های خصوصی را رد میکرد؛ در هتل های پنج ستاره دیده نشد و در مجالس اعیان و اشراف شرکت نکرد.
۱۶ سال تمام طرز لباس پوشیدنش را عوض نکرد و لباس های برند معروف و گرانقیمت هرگز نپوشید.
در یکی از کنفرانس های مطبوعاتی یک خبر نگار از او پرسید: خانم مرکل به چشم میخورد که شما لباس های متنوع نمیپوشید و آنها را به ندرت عوض میکنید؛ شما فقط یک دست لباس دارید؟ وی جواب داد من کارمند و خدمتگزار ملت هستم؛ مانکن که نیستم.
در مصاحبه مطبوعاتی دیگر از وی سوال شد آیا در خانه اش کلفت دارد که مسئول نظافت خانه و یا آشپزی و غیره باشد؟ جواب مرکل این بود: << نه من خدمتگزار ندارم و احتیاجی هم به همچین کمکی ندارم، همسر من و خودم کارهای روزمره خانه را خودمان انجام میدهیم. >>
خبرنگار دیگری پرسید چه وقتی لباس هایتان را میشوئید؛ خودتان و یا همسرتان؟ او جواب داد: کارهای وصله و غیره را من انجام میدهم و همسرم نیز مسئول ماشین لباسشویی است (همسر مرکل پروفسور دانشگاه است.)
بالطبع ما این کارها را اکثراً دیروقت انجام میدهیم. خوشبختانه دیوارهای آپارتمان ما پهن هست و ما دقت می کنیم که برای همسایه ها مزاحمت ایجاد نکنیم.
خانم مرکل ادامه داد من انتظار داشتم از من در مورد موفقیت و یا عدم موفقیت کار دولت بپرسید؟!
خانم مرکل اجاره نشین یک آپارتمان عادی است مثل شهروندان عادی شهر؛ وی حتی قبل از اینکه صدراعظم شود در این آپارتمان زندگی می کرد و بعد از آنکه رئیس دولت شد آپارتمان را عوض نکرد. او هیچگاه به یک ویلا اسباب کشی نکرد؛ نه مالک خانه است و نه استخر و هواپیمای خصوصی دارد.
او در ۱۶ سال ریاست خود هیچ یک از اقوام خود را به خدمات دولتی منصوب نکرد و یا برای خود و فامیلش سمت مهم در بخش خصوصی اقتصاد فراهم نکرد. او ساعی و با هوش است و همیشه متواضع ماند. صبور و با احساسی ظریف در قبال انسان هاست و به قضاوت وی می شد همیشه اطمینان داشت.